AFSCHEID VAN BESTUURSSECRETARIS ANNEKE VAN WIEREN
14 augustus 2024
In 2013 kwam Anneke van Wieren als bezoeker naar Breda Barst. “Ik bestelde een biertje, proefde de sfeer en dacht: ja.” Ze meldde zich aan als festivalondersteuner. “De beloning zit ‘m in het plezier en de dienstbaarheid.”
Toen er een vacature kwam voor een bestuurssecretaris, solliciteerde Anneke meteen. “Een onbetaalde functie natuurlijk, we doen het allemaal vrijwillig. Ik zeg wel eens: wij betalen onze vrijwilligers niet, want vrijwilligers zijn onbetaalbaar. De beloning zit ‘m in het plezier en de dienstbaarheid. We organiseren een gratis festival, samen met allemaal leuke mensen. Blije koppies om je heen. En ja, ik bemoei me gewoon graag ergens tegenaan.”
HAANTJE MET LAARZEN
Door de combinatie van een nieuwe baan en een opleiding, heeft Anneke onlangs afscheid moeten nemen van het bestuur. Onlangs was haar afscheidsfeest bij Pier 15. Het bestuur bedankte haar voor haar enorme inzet en gaf aan veel van Anneke geleerd te hebben. “En ik heb ook geleerd van alle activiteiten!” Ze ontving een kunstwerk van een haan met veiligheidslaarzen aan en met een tray bier. Dit pluimvee was jarenlang een vaste bewoner van het Bredase park. “Ja, ze trippelden regelmatig de backstage-cateringtent binnen.”
HOOGTEPUNTEN
Hoogtepunten weet ze genoeg. “Neem die regeneditie. Iedereen was doornat, je voeten waren zo nat dat je het niet eens meer voelde. Veel mensen in poncho’s. Opeens werden er poncho’s afgegooid. Het maakte niets meer uit. We pakten een biertje en gingen door.” Er was een huilcamping toen Barst niet doorging in coronatijd. En natuurlijk deden onze teams mee met WanTwo Bowling in december, zodat we elkaar tussen de festivals in bleven zien. Ook memorabel is het jaarlijkse pizza eten met iedereen van de organisatie, na afloop van het festival. “Als alles is opgeruimd. Dan komen de verhalen los. Fantastisch!”
"BIJ DE NAAM DOTAN KRIJG IK NOG STEEDS DORST"
HANDEN UIT DE MOUWEN
“Dit soort werk doe ik graag. Ik zie iets en los het op.” Zoals bij de verregende editie een paar jaar terug. Ze zag een bezoekster op het rolstoelplatform, gedeeltelijk beschermd door de paraplu van een begeleider. “Maar haar benen werden natuurlijk wel nat. Daarom ben ik vuilniszakken op maat gaan knippen.”
Anneke beschrijft de taken en verantwoordelijkheden die ze als secretaris had. Het beheren en schonen van de mailbox, belangrijke zaken inbrengen in het bestuursoverleg, notuleren, planning, administratie. Ze hielp met de veiling en de Club van 100 om meer financiering rond te krijgen.
De samenwerking met AirQon om duurzaam elektriciteit op te wekken vond Anneke een mooi project. Want dat festivals verduurzamen, is heel belangrijk voor Anneke. “Veel evenementenstroom werd vroeger opgewekt met dieselgeneratoren, terwijl er veel duurzamere alternatieven zijn. Zoals accu’s uit elektrische auto’s.” Zo ontstond de gesubsidieerde samenwerking met AirQon. “We vonden met gemeente Breda 10 partners om dit voor Breda Barst mogelijk te maken. Inmiddels is dit helaas ingehaald door de techniek, maar het was een prachtig project.”
DORST VAN DOTAN
Natuurlijk was het af en toe lastig om het festival te financieren, zodat de toegang gratis kon blijven. En stond de organisatie af en toe voor verrassingen. “Dotan!” zegt Anneke direct. “Die leverde zoveel bezoekers op dat we ineens zonder bier zaten … op het hoogtepunt van het festival. Crisis natuurlijk. Maar Amstel kon al snel bijleveren. Maar jeetje, dat was spannend. Bij de naam Dotan krijg ik nog steeds dorst!”
Tot slot wil Anneke iedereen die nog twijfelt, aanmoedigen om vrijwilliger te worden bij Barst. “Sluit je aan. Kom het ervaren. Iedereen kan het en je krijgt er heel veel voor terug! Ik heb zes kinderen en Breda Barst was nummer zeven. Die deed ik er tussen neus en lippen bij. Nee, dat voelde niet als te druk. En wat zo leuk is: mijn kinderen zetten zich nu ook in als vrijwilliger.”
