LEKKER NAGENIETEN MET JETTY - ZATERDAG
Jetty van Kooij (Popronde en Kink Alternative Rock Radio) heeft opnieuw een blog geschreven over haar beleving van de bands op Breda Barst 2025.
Lees hier hoe Jetty de zaterdag van deze editie heeft beleefd.
ALICE MAE
‘Put your money where your mouth is!’ Zingt Alice vol overtuiging. Dat doet ze zeker! Van breekbare liedjes tot gewoon keigoede rocksongs. Het staat als een huis, zeer ‘schoon’. Ik roep haar meteen uit tot de Belgische Anouk. Ze zingt met hetzelfde gemak het hele park over. En zegt zelf: ‘Ik voel kalmte zo in het park. Wij komen uit een grote stad, dit is dan heel fijn.’ Dan ineens speelt ze in haar uppie op de piano. Kippevel. Dit debuut in Nederland zet Alice meteen groots neer. De Ziggo Dome is al in zicht. Maar eerst maar eens naar de A/B in Brussel in februari (roept ze nog trots). En wij als publiek zijn straks trots dat wij kunnen zeggen dat we haar als eerste in Nederland hebben gezien. En ze sluit af met: ‘Wie goesting heeft in een borrel, we staan straks bij de merch!’
Foto: Peter van der Maade
OKAYA
Op de Mentos Future Stage ontpopt zich een heel ander genre. Rap. “Represent Oosterhout!” Roept Okaya uit en ‘laten we er een mooie middag van maken!’ Wachtend op de ‘Laatste bus’. ‘Het positieve ga ik de mensen insleuruh.’ ‘Alleen maar wijsheid kan ik jullie meegeven, wat ik wil bereiken is een zware klus die hetzelfde wordt bestuurd als de laatste bus.’ Indringende teksten die het negatieve omdraaien naar het positieve. Zijn boodschap is duidelijk en hij weet dat goed te brengen.
Foto: Elly Matthijsen
LILI ROSE
Dan stapt Lili Rose in haar donkerrode trainingspak het podium op. Vooraan staan een aantal meiden met jawel, heel schattig, allemaal 1 roos in hun handen. Lili Rose weet met haar mooie uitstraling en stem het publiek meteen in te pakken. Ze gooit zelfs een nummer in Papiamento in de mix. En het volgende nummer heeft ze helemaal zelf geproduceerd en uitgebracht op Spotify. Een ambitieuze dame die het wel zelf allemaal gaat waarmaken!
Foto: Elly Matthijsen
WODAN BOYS
Voordat de mannen van de Wodan Boys het podium betreden, pak ik ze nog even bij de lurven. En vraag ze het hemd van het lijf (want ik vind ze geweldig). Over hoe ze zich voorbereiden op een optreden als ik zie dat de drummer nog even een proteïne bar naar binnen werkt. Ze hebben 1 ritueel: Altijd 1 keer een stop met de bus op weg naar een optreden. Voor een broodje, een plasje en frisse lucht. Wat hun sterk maakt als band is dat ‘ze best fel tegen elkaar zijn.’ En dat loont. In hun muziek die vaak ontstaat uit een gitaarriff of deuntje bedacht door gitarist en zanger Thomas van de Want komen diverse thema’s aan bod. ‘Over iets of één iemand.’ Waar hun eerste album introspectief was, wordt hun tweede album een stap naar de buitenwereld. ‘Team Wodan groeit gestaag, als een diesel, mensen blijven ook terugkomen.’ En na hun explosieve optreden begrijp ik weer helemaal waarom. Er staan zelfs twee jochies vooraan met een eigengemaakt spandoek (Wodan Boys in verschillende kleuren op een karton, te schattig!) waarmee Thomas even later trots over het podium loopt en trots schreeuwt: ‘Dit is ons eerste spandoek!’ Na het optreden vraag ik of ik van die jochies een foto mag maken. Dan klampt één van de jochies mij aan: ‘Ik wil zo graag een handtekening van ze.’ En ik zeg opportunistisch ‘Dat gaan we regelen! Loop maar mee!” En zo geschiedde het. De mannen stormde de trap vanaf het podium af om de jochies hun eerste signeersessie te laten meemaken. En nog even met zijn allen op de foto. De dag kon voor alle boys niet meer stuk!
Foto: Peter van der Maade
SUUS
De eerste dame van zaterdag staat op het podium. Ooit genomineerd voor de Grote Prijs van Breda zag ik haar in de Mezz. Nu dan op de main! Met haar indringende blauwe ogen en zwarte wimpers weet ze het publiek in te pakken. Met haar vrolijke, kleurige liedjes die toch ook over de serieuze zaken in het leven gaan, is ze een jong fris nieuw talent dat helemaal past bij de jongere generatie en zeker een nieuw jong publiek zal aanspreken. Daar bloost ze van als ik haar dat vertel backstage. Van SUUS gaan we nog veel van horen!
Foto: Elly Matthijsen
DEAD DUCK
Dead Duck deed de aftrap voor Breda Barst in Phoenix en vandaag in de Kraag. Dat vinden ze hele eer (zei de zanger toen in Phoenix). Hun donkere maar toch melodieuze postrock heeft zeker bestaansrecht in de Kraag. De zanger haalt af en toe met grote oerschreeuwen uit die tot in het diepste van je ziel raken. Dat ze uit Breda komen maakt het nog vetter. Weer een band waar we trots op mogen zijn!
Foto: Magnus Gommers
BOSKAT
Waar de liedjes van Boskat over gaan? ‘Misschien over de blinde kat van zijn ouders,’ grapt zanger Vincent. ‘Oh dat is eigenlijk wel een goed idee,’ zegt ie er nog achteraan. Nee, de nummers van Boskat zijn kritisch, maar er moet ook ruimte zijn voor lol vindt hij. Ze spelen graag in Nederland, waar ze al meer dan 50x optraden afgelopen jaar. Dat publiek is altijd veel sneller opgewarmd en mee in onze muziek. ‘Belgen kijken het aan en het duurt wat langer voor ze ontdooit zijn.’ Ik vraag hun naar de space pakken en of ze dat thema nog gaan doortrekken? Ja, in hun nieuwe EP. Oh oeps, dat mocht ik eigenlijk niet vertellen (achteraf mocht ik het stiekem toch vermelden). Hoe is deze tweekoppige band eigenlijk ontstaan? ‘Ik was een beetje aan het pielen met effecten en ontdekte ik dat hij de bas ook op de gitaar kon combineren.’ Dus had hij alleen nog een drummer nodig. En die is ook net zo gek als de zanger. Deze mannen die uit het heelal gevallen zijn, zijn prettig gestoord en weten het publiek te vermaken. Zelfs met een op een standaard vastgemaakte akoestische gitaar waardoor het lijkt alsof de gitaar zweeft. Er wordt gesprongen van het drumstel en aan het einde doet de drummer nog even een free run over en van het podium af en weer terug via een salto het podium op. Oja, en hun muziek? Het is zo vet en verfrissend. Keihard. Van nu maar ook van toen. Van toen met die grunge en blije punk enzo. Een beetje quirky, wat ik altijd zo waardeer aan onze Zuiderburen. Ook gooien ze er nog een nummer in met Belgische rapper LeBlanc die het feestje afmaakt met een enorme pogo waar hij zelf in zijn rode pak het middelpunt van is. ‘Ja, festivals zijn leuk, helemaal in zo’n park. En altijd een beetje lol hebben ondanks de kritische noot,’ sluit Vincent ons gesprek af. Ze hebben er een grote fan bij!
Foto: Elly Matthijssen
BLOED
Wat een intense band. BLOED voert je mee in een lawine die niet meer te houden is. En steeds sneller het land over raast. Met donkere sferische gitaren en oerkreten die van ver komen. De twee broers en zus Fieke laten geen land ontgonnen. Je moet het meemaken. Je moet het voelen. En je in hun lawine laten storten. Niets meer en niets minder!
Foto: Magnus Gommers
NOVEL
Hier staat een dame op het podium die stevig in haar schoenen staat. Ze laat controversiële onderwerpen niet links liggen en rockt er op los. Dat heeft ze ook geleerd tijdens haar opleiding op de Rock Academie in Tilburg. Daar rollen nog steeds pareltjes uit. Novel is er één van. Van deze dame gaan we zeker nog meer zien en horen!
Foto: Henny van Riel
THE GRAND EAST
Denk je dat je alles wel gehad hebt aan showelementen op een dag, gooit zanger Arthur Akkermans van The Grand East er nog even een zooi in. Van rondzwaaiende microfoon, tot aan het podium beklimmen tot in de nok, weirdo dansjes, mondharmonika spelend in het publiek op zijn knieën en ondertussen tijdens de hele show beetje bij beetje zijn kleren uittrekt eindigend in een mankini. Oh en de muziek speelde ook nog gewoon door. Waar ze voorheen meer blues/rock waren qua genre, is hun muziek geëvolueerd naar een hippere sound die nu doordrongen is van de ‘synth van Henk.’ Het swingt, maar dendert nog steeds als een oude blues trein door het park. Ik hou ervan. Een ‘beetje’ show met keigoede muziek. Een tendens die trouwens door alle bands heen zit dit jaar.
Foto: Peter van der Maade
STATE POWER
State Power hoor ik al van verre als ik me weer richting de Spaanse Kraag begeef. De naam zegt het al, dit wordt knallen. Ze zetten de tent meer dan op zijn kop en het publiek doet binnen 2 minuten de coopertest rondom de paal. Wat een bak met energie, een perfecte afsluiter van de Kraag op deze mooie avond.
Foto: Magnus Gommers
PRINS S. EN DE GEIT
‘Mijn God is DJ.’ En mijn god wat een show! Breda Barst wordt compleet op zijn kop gezet door deze geitenbreiers. Ondanks de afleidende sensuele dansjes van de zanger en de gitarist die op zijn stoel lekker meeblert, probeer ik af en toe eens goed naar de teksten te luisteren die bijna als spoken word worden opgezegd door deze blonde god. Ik dacht meteen, dit zou ook prima in het theater kunnen. En later zie ik op Instagram dat ze al een ware theatertour hebben ‘Theaterpartijtje’. Met teksten waar ik blij van wordt als ‘De wereld is lelijk, we verspreiden wat kleur en kleuren alles met een beetje discodip.’ Waarna het nummer ‘Discodip’ in gang gezet en volop meegezongen wordt. Het is één groot feest. En bij het laatste hardstyle/gabbernummer vliegen de bomen door de lucht. De bas dreunt tot ver in de omstreken na. Prins S. en Geit was de gedroomde afsluiter en dat maken ze meer dan waar!
Foto: Manon Huls
